எதிரியை அழிக்கவென
ஆட்சியாளர் எனை அழைத்தபோது
இதயத்தை இரும்பாக்கி
என் மனைவி நில்மினியை
குடும்ப சுமை ஏற்கவைத்து
எண்ணிலடங்கா துயரத்தோடு
புறப்பட்டேன் களம் நோக்கி
நாயாறு பாலத்தருகே
புஞ்சிபண்டா தலைமையிலே
நாம் அணி அணியாய் சென்றபோது
எதிரியின் கிளைமோரில்
என் உயிரும் போனதன்றோ
போரிலே நான் மடிந்ததனால்
பல படிவம்தனை நிரப்பிக்கொண்டு
மாதக்காசு பெற்றுக்கொள்ள
என் மனைவி அலைந்து திரிந்தாள்
சில காமுகரின் பார்வையினால்
உதவி பணமும் வேண்டாமென
வீடுவந்து அழுதபடி உண்ணாமலும் உறங்கினாளே
நாட்டிலே பஞ்சம் தலைவிரித்து ஆடுவதால்
என் மனைவி பிள்ளைகளும் உணவின்றி தவிக்கின்றனர்
நான் உயிர் கொடுத்து பெற்ற தேசத்தில்
வேற்று நாட்டவர்கள் வந்தமர்ந்து கொண்டாட்டம் போடுகின்றார்கள்
இதுபோல நடக்குமென்று ஏற்கனவே தெரிந்திருந்தால்
என் உயிரான குடும்பத்தை நட்டாற்றில் தவிக்கவிட்டு
போரிற்கு வந்திரேனே
என்தேச தலைவர்களே உங்களை நம்பித்தானே
என்னுயிரை நான் விட்டேன்
இன்று என் குடும்பம்
வறுமையோடு கண்ணீரில் வாடுதங்கே…..
