கரைத்த பிண்டங்களை
கடலலை பரிசளித்தது//
எதற்காகக் காத்திருக்கிறாய்
என்ற கேள்விகளையும் கேட்டது//
மணலில் மூழ்கிக் கிடந்த என்னால்
கொஞ்சி விளையாட, மனம் பித்தனாகவில்லை//
என் கீறல்களின் வலிகளை
உன் உப்பு காயமாற்றுமா?//
இல்லை எனில், எதற்காக என்னைக் கேட்கிறாய் என்றேன்//
கோபத்தில் என்னைப்போல் பிஞ்சு உள்ளங்களையும்
மாமிசமாக்கி மென்றது
அன்றொருநாள்…//
கருணையூர் கி. கிருத்திகன்
