இன்றைய தினம் உலகமெங்கும் பெரிய வெள்ளி தினம் அனுஷ்டிக்கப்படுகின்றது. மனிதர்களின் பாவங்களைப் போக்க தன்னை கோர பலியாக கொடுத்த கிறிஸ்து இயேசுவின் பாடுகளை நினைவுகூரும் முகமாக இந்த நாள் அமைகின்றது.
தனது ஒரே பேறான குமாரனை தேவன் இந்த உலகத்திற்கு கொடுத்து மக்களின் பாவங்களை சுமந்து தீர்க்கச் செய்தார். அவரது சிலுவை மரணமே உலகத்தின் பாவங்களை கழுவி சுத்திகரித்தது.
எத்தனையோ வெள்ளிக்கிழமைகள் இருக்க இந்நாளை மட்டும் ஏன் பெரிய வெள்ளி என்று சொல்கிறோம்? இந்த நாள் மனித வாழ்வில் மரண பயத்தை நீக்கி, அடிமைத்தனத்தை முறித்து, மனித வாழ்வில் சாபமாக வந்த பாவத்தைக் கழுவி, ஆசிர்வாதத்தை உண்டாக்கி, மனிதனை சிந்தனை செய்ய வைத்த நாள். இது துக்கத்தின் நாளும் அல்ல, சந்தோஷத்தின் நாளும் அல்ல. இது அர்ப்பணிப்பின், தீர்மானத்தின் நாள். இயேசுவின் மரணத்தில் நம்மை பங்குள்ளவர்களாக்கும் நாள். நம்முடைய பாவ, சாப, தரித்திர, மரண வல்லமையை முறியடித்த நாள். நாம் நம் இயேசுவின் மரணத்தை ஏற்று அதில் நாம் பங்குடையவர்களாகிறோம் என்பதுதான் நம் வாழ்வில் நாம் எடுத்த தீர்மானங்களில் மிகவும் பெறுமதியான, விலைமதிக்க முடியாத தீர்மானம். நம் வாழ்வில் நாம் எடுக்கும் வெற்றியான தீர்மானத்தின் நாள்தான் நம் வாழ்வின் பெரிய நாளாய் இருக்கும். அவருடைய மரணம் சகல மக்களுக்கும் ஆனது. தன்னை நேசித்தவர்களுக்காக மட்டுமல்ல, தன்னை ஏற்றுக்கொண்டவர்களுக்காக மட்டுமல்ல, உலகத்தின் அத்தனை மக்களுக்காகவும் அவர் பாடுகளைச் சுமந்தார். இந்த உலகத்தில் அவர் பரிசுத்தராய் வாழ்ந்தது போல நாங்களும் பரிசுத்தவான்களாய் வாழவேண்டும் என்பது அவரது வாஞ்சையாய் இருந்தது. இன்று உலகம் பேரிரைச்சல் கொண்டிருக்கிறது. மற்றவர்களுக்காக மரித்த அவரது மரணத்தை நாம் ஒரு நொடி நினைப்போமானால் நாம் செய்த பாவங்களை அறிக்கையிடுவோமானால் நிச்சயம் நீடித்த நாட்கள் மகிழ்ச்சியாய் வாழ்வோம்.
‘ஆத்துமாவைக் கொல்ல வல்லவர்களாயிராமல், சரீரத்தை மாத்திரம் கொல்லுகிறவர்களுக்கு நீங்கள் பயப்பட வேண்டாம்; ஆத்துமாவையும் சரீரத்தையும் நரகத்திலே அழிக்க வல்லவருக்கே பயப்படுங்கள்’ (மத் 10:28)
